Camino van Paul en Wim

 Einde van de wereld !  We zijn er geraakt, voor mij een droom van 15 jaar die uitkomt.   Terwijl ik dit schrijf zitten we te kijken nazr de zon die zachtjes in de oceaan verdwijnt. Mooi einde van ons avontuur! Deze ochtend ontbijtje genomen in de herberg en rond 7u vertrokken.   We zien wolken hangen tussen de bergen, temperatuur is perfect.   Ik besef dat dit onze laatste stapdag is...  nu al een vreemd gevoel, zal morgen nog vreemder aanvoelen. Normaal gezien kunnen we halverwege Fisterra al zien liggen, maar de mist/wolken maken dat we niets zien.. Jammer. We dalen door eucalyptusbomen langs mooi aangelegde paden.  We hebben al een paar keer de laatste dagen de opmerking gemaakt dat Galicie leeft voor en van de Camino.  Dat is wel duidelijk. Wss ook wel van moeten, de dorpjes die we doorkruisen zijn mooi, maar hoe en van wat je hier moet leven.. Na een serieuze afdaling komen we uiteindelijk bij een baai terecht en zien we de zee voor het eerst.   Mijn volgend zeebezoekje zal hopel

 Vannacht heeft het nog geonweerd. Gevolg : de hitte kruipt binnen.  's Morgens is mijn slaapzak dan ook helemaal nat van het zweet. Niet dat ik erin kruip, maar enkel op de papieren overtrekken liggen lukt me niet 😀 Hoop dat ik vanmiddag mijn slaapzak kan openslaan om te drogen.  De geur van opgedroogd zweet ruik ik al lang niet meer, denk zelfs dat ik het binnen enkele dagen ga missen, maar op een vochtige slaapzak liggen is minder leuk.. Als we vertrekken rond 6u is het nog donker, enkel het licht van de volle maan helpt soms. Af en toe even de zaklamp van mijn GSM gebruiken om te dubbelchecken in welke richting de pijlen wijzen. Dankzij het onweer van vannacht is het om dit uur zalig om te wandelen, hoewel m'n t-shirt na een uurtje toch ook al terug zweetplekken begint te vertonen.   We kunnen na een 10-tal km's een ontbijt nemen  : toast met confituur 😞..  maar de koffie smaakt en we hebben iets binnen.. We trekken verder, het wordt warmer maar de lucht blijft een be

 Yep, we stoppen nog niet.  We vertrekken op weg naar Fisterra, 'het einde van de wereld'.  Maar eerst toch nog een fotootje van deze nacht, kan het niet laten : Soit, een 90 km's scheiden ons nog van een verfrissende duik in de oceaan. Dat zal deugd doen. We vertrekken naar gewoonte vroeg, passeren de kathedraal nog is en verlaten SdC.. We zijn uiteraard te vroeg om in de stad al iets te vinden voor ontbijt. Rond half negen komen we toch iets tegen en drink ik mijn koffietjes.   We gaan verder tot de beschreven eindhalte (Negreira) mazr zijn daar rond 13u.  We besluiten om iets te eten en tot de volgende slaapplaats te gaan, 8km verder.    Oef! Dat waren 8 zware km's : weet niet of jullie het weerbericht voor Spanje volgen, waarom zouden jullie.. maar ik kan bevestigen dat de voorspelde 38° vlot gehaald worden in de namiddag.   Denk dat ik m'n drinbussen wel 4x gevuld heb, en ook leeggedronken.  Die 7 à 8 liter water wring ik onderweg uit m'n t-shirt- geen wins

 Eerst het grote nieuws : WE ZIJN ER!!!!   Na 86 dagen en >2300 km hebben we ons doel bereikt en komen aan op het plein voor de kathedraal.   Vergeet alle loftuitingen over kathedralen in vorige posts, deze overtreft ze allemaal. Man, man, man : zoooo mooi !!! Zou eigenlijk al willen stoppen met schrijven, maar ga toch het verhaal van de dag proberen vertellen. Zoals gezegd vertrekken we vroeg om bij zonsopgang al de 5km naar Monte do Gozo afgelegd te hebben.  Vanop deze plek (nog een 8-tal km te doen dan) zie je de kathedraal de eerste keer liggen.  Mij doet her al iets, maar wat moeten pelgrims de voorbije eeuwen gevoeld hebben bij dit eerste zicht op het heiligdom van St-Jacob.. Het vreemde is dat we wat moesten zoeken om dit monument te vinden, de route zelf passeert daar niet.  Blij dat we gezocht en gevonden hebben. We gaan verder, vol verwachting.  In een lange stoet gaan pelgrims de stad in. Voor we aan de kathedraal komen nog een verrassing : Paul nr 3 van enkele weken/maan

 Het einde nadert, tenminste het hoofddoel. Morgen, woensdag, komen we aan in Santiago de Compostella.  En, mannen maken plannen, we proberen vandaag tot op een 10-tal km van Santiago te geraken, zodat we morgen een mooi zicht vanop Monte de Gozo (op 5km) hebben, daar zou je de kathedraal al moeten zien.  Daarna wss een dagje in Santiago om de stad en kathedraal te bezoeken, de administratie (compostella) te regelen en 's avonds naar de mis te gaan.   Als we het tegen de middag al beu zouden zijn in de stad kunnen we nog altijd verdertrekken en de mis meepikken als we binnen enkele dagen terug hier zijn. Dat zien we morgen wel.. Zoals gewoonlijk iets na 6u vertrokken, ontbijt voorzien we in Arzua, na een 3-tal km.  Het wordt wel meer en meer duidelijk wat de Camino is voor Galicie : we komen om de 100m een barretje tegen, en die zijn ook op dit uur al open.  Overal zie je pelgrims ontbijten. Ook op de weg zien we honderden pelgrims (families met kinderen, groepen jongeren, jongere

 5u wakker, nog wat vroeg om te vertrekken. Dus nog maar is omgedraaid, wel warm in de kamer (onze 2 kamergenoten hadden het raam gesloten).  Dan toch maar naar gewoonte om half zeven vertrokken.  We merken dat we de eindbestemming in zicht hebben, we moeten niet wachten tot een dorpje voor een ontbijt, we komen voldoende barretjes tegen zodat we snel een koffie en een tortilla kunnen verorberen. Naast de verschillende barretjes is het ook duidelijk dat Galicie leeft van de Camino, we wandelen over mooi aangelegde wandelpaden die ons door velden en bossen naar Palas de Rei voeren. In de kerk daar krijgen we nog een stempel, met die van de albergue vanavond hebben we dan toch al de vereiste 2 stempels per dag. Niet dat dit een probleem is, in elke barretje, stalletje, kerkje,.. dat we tegenkomen ligt de stempel klaar. Ik heb ondertussen 2 credentials : eentje met alle stempels van thuis (een boekje van het Compostella genootschap), en een accordeon foldertje vanaf SJPP, dat kan ik mss i