Camino van Paul en Wim

 Na het ontbijt in het CIS, Reims verlaten via de oevers van de Vesle, die hier voor een stuk is rechtgetrokken als kanaal om watersport mogelijk te maken. Na enkele km's verlaten we het kanaal om, na nog een voorstadje van Reims gepasseerd te zijn, de wijngaarden in te duiken. Wijngaarden in deze streek, dat is voor de champagne natuurlijk. Het ene champagnehuis volgt het andere op.  Noch ikzelf, noch mij vader zijn gek van deze drank, zodat we zonder al te veel problemen de verlokkingen kunnen weerstaan. Onderweg toch nog een pelgrim tegengekomen, een 18-jarige Nederlander die met de tent op tocht is. Hij was onderweg nu met een vriendin die hem een weekje kwam vergezellen. We nemen afscheid en gaan door. We zullen hen vandaag niet meer zien. Na een tijdje door de wijngaarden gelopen te hebben, doorkruisen we Rilly-La-Montagne, een dorpje dat zijn naam niet gestolen heeft... de eerste kuitenbijters zijn een feit. Nadien nog enkele km's door het bos, zowel lange asfaltbanen al

 Deze morgen was het geen hoedjesweer 😀, maar steeds droog en een aangename 20 graden. Eigenlijk best wel goed, want het ging weer door eindeloze velden.. Na enkele km's konden we de kathedraal van Reims al in de verte zien liggen. Foto proberen nemen, maar denk niet dat je er iets van ziet...:-( Soit, bij he't binnenkomen van Reims werden we aangesproken door Tim, of we water nodig hadden... Nee  dat was niet nodig. Maar, kan ik jullie een plezier doen met een grondplan van Reims?  Dat mocht, waarna hij ons de volledige route door Reims uitlegde : na de derde rotonde die hij vermeldde was ik het Noorden al kwijt... Na nog een half uurtje stappen door de voorstad van Reims (ik had al heimwee naar de velden), kwamen we eindelijk bij de kathedraal uit. En, ik moet zeggen, 1 van de mooiste die ik al gezien heb... We waren nog wat vroeg voor het Pelgrimsonthaal in de kathedraal, dus eerst een hapje gegeten en iets gedronken. Toen we binnen gingen en bij het onthaal zaten kwam Paul

 Voila, ondertussen enkele foto's bij opgeladen in de vorige posts... Josiane, de Poolse dame waar we logeerden, had deze morgen de kledij al mooi opgevouwen klaargelegd voor ons. Ook het ontbijt was weer heerlijk. We mochten een lunchpakketje maken en werden verplicht om de restjes van de aperohapjes van gisteren ook mee te nemen, inclusief bijna een halve cake. Gelukkig konden we de worst nog achterlaten, die wou ze ook nog meegeven... Enkele fotootje van onderweg... Na het lunchpakket in Bazancourt opgegeten te hebben, ging ik een Carrefour binnen om wat inkopen te doen, toen ik buitenkwam, was mijn vader met Paul aan het praten, onze metgezel tussen Namen en Dinant. Die was ondertussen op wandel met een Nederlander, die ook Paul noemt.  Vermits we wel wat tijd hadden  besloten we samen iets te drinken. 3 Pauls en een Wim in een Franse bistro : Beide Paulen hadden overnacht in een gemeenteherberg waar ook de beide dames die in Rocroi bij ons logeerden sliepen. Toen die vertelden

 Rond 7u30 kwam onze gastheer het ontbijt brengen.. met oog voor detail (versgebakken brood in de vorm van een schelp).  Na het ontbijt en de afwas konden we terug op weg... Na een half uurtje al moeten stoppen : vestje was te warm en hoedje nodig tegen de zon. Deze dag ging niet door bossen, maar door oneindige velden, op en neer zodat we regelmatig schitterende vergezichten hadden.  Af en toe een stuk over het asfalt, langs een route departemental, maar met het panorama waar we doortrekken nemen we er dat graag bij. Middagmaal op de trappen van de kerk van Avancon, met zicht op de Mairie. Door omstandigheden 2 dagen kortere routes, zodat we rond 15u aan onze overnachtingsplaats kwamen.  Aanbellen, is langs achter kijken of er iemand thuis was, ... geen antwoord. Bij de buren even geïnformeerd: mevrouw zal even naar de winkel zijn, maar willen jullie iets drinken?? Terwijl we genoten van een frisse pint werd de buurvrouw opgebeld om te zeggen dat wij er waren. Bleek ze toch thuis te z

 Aah, weer geen WiFi en opladen van foto's over 4G is echt niet te doen. Soit, die komen nog wel... Guy, onze antwerpse gastheer, verzorgde het ontbijt. Hoewel hij kokschool had gevolgd, had hij toch moeite met de spiegeleitjes, maar ze smaakten des te meer.. Hij verwittigde ons nog voor enkele paadjes die er modderig konden bijliggen, maar waar hij, samen met dorpsgenoten voor verhogingen had gezorgd.. Nu, doordat het in de regio al weken niet meer geregend had bleek dat modderige toch goed mee te vallen... Nog volgens Guy gaat het de eerste week ook nog niet regenen, super voor ons, minder goed voor zijn tuintje. Na een uurtje stappen in Signy-L'Abbay een supermarktje binnen, voor vanavond was er enkel een keukentje ter beschikking dus moesten we proviand inslaan.. De tocht ging deze dag door ellenlange wegen door de bossen, waar we steeds vergezeld door een muzikaal koor in stereo, konden genieten van de prachtige natuur. Af en toe, tussen 2 bossen door, mooie vergezichten o

 Deze ochtend, na een douche en een kopje koffie, vertrokken ui de herberg. Eerst even stoppen bij de bakker voor ontbijt en lunchpakket en vervolgens Rocroi verlaten richting Faluel.  Nog even meegeven dat Rocroi een mooi stadje is, in stervorm volledig omvalt. Jammer dat er juist werken bezig waren op het centrale plein, maar zeker een plaatsje om nog is naar terug te komen. De weg is deze keer goed beschreven, 2e boekje begonnen van onze reisgidsen. Ellenlange paden door de bossen, schitterend wandelweer.. Ondertussen nog een bewijs tegengekomen dat we op de goede weg zijn, alleen kloppen de kilometers niet met onze tocht... 1830 km.. ik schat dat wij er nog een 2300 voor de boeg hebben.. Tijden een rustpauze bleken de koetjes heel benieuwd naar wat we aan het doen waren.. Tijdens de lunch kregen we gezelschap van beide dames die in Rocroi in de herberg logeerden... En daarna ging her verder tot in Faluel... In de B&B in Faluel werden we verwelkomt door onze, uit Antwerpen afkom

 Zoals beloofd eerst wat foto's van gisteren... Dan de tocht vanuit Mazee... Als ik gisteren schreef dat het de koninginnen etappe was, was ik wat voorbarig...  Vanuit Mazee tot in Viroinval verliep alles perfect, mooie paadjes  goed aangegeven. In Olloy-sur-Viroin leek het ook heel goed te gaan, bijna alle 100m een schelp, makkelijk dus. Echter, na een tweetal uurtjes stappen, viel onze frank dat we westelijk ipv zuidelijk aan het stappen waren. Even navraag bij een passant leerde ons dat we op de verkeerde via aan het stappen waren, die via Couvin naar Parijs gaat... Verdomme... Teruggekeerd naar Olloy, waar we terug op de plaats kwamen waar ik dus 3 uur eerder onderstaande foto nam...  Dan maar even over de weg naar Oignies, zo wonnen we wat kilometers en tijd... In Oignies aangekomen navraag gedaan hoe we terug op de route zouden geraken, maar niemand bleek daar van de juiste route naar Rocroi gehoord te hebben. Dan maar de hulp van Google Maps ingeroepen en 'op kompas´ naa

 We sliepen vannacht in de abdij, dus deden we mee met het ochtendgebed. 7u20 aanwezig in de kerk, bleek dat her gebed drie kwartier duurde☺ we kregen wel een missaal en 2 bundeltje om te kunnen volgen, maar er bleek geen logische volgorde te zijn. Soit, leuk om is mee te maken, maar ga me toch maar niet bekeren... Nadien wel een stevig ontbijt gekregen van de paters, gevolgd door een samenzang van her Pelgrimslied... Ultreia.... Een donativo om te bedanken voor de goede ontvangst, om uiteindelijk om 9u15 op weg te kunnen gaan. Door Dinant, langs de Maas en via de monding van de Lesse, de klimmers op de Roches de Feyr, tot in Hastiere. Prachtig pad, altijd vlak langs het water. Van in Hastiere de grens overgestoken naar Givet, maar dat bleek niet de beste keuze te zijn. Langs drukke banen, door een industriegebied, om uiteindelijk voorbij Givet terug aan de Maas te komen. Vervolgens ging het via het kasteel van Hierges terug naar de Belgische grens, afscheid nemen blijkt moeilijk, dus

 Deze morgen een, voor ons, bizarre manier van afscheid nemen : onze gastvrouw moest om 8u ergens zijn, maar liet ons, 3 vreemde mannen, alleen achter met het ontbijt. 'Steek de sleutel maar in de bus als jullie doorgaan'... Zo gezegd, zo gedaan en dan de binnenstad van Namen in om onze weg te zoeken naar de Maas. Geen probleem in Namen, tientallen schelpen wezen on de weg... Even later, langs het water, toch maar een hoofddeksel opgezet, de weergoden blijven ons goedgezind... Wat later een Nederlandse pelgrim tegengekomen, die vanavond ook in de abdij van Leffe overnacht.  Ondertussen dus met 4 pelgrims op wandel, lunchpakketje op een bankje langs de Maas..  Tussendoor nog even een fotootje van een Waalse haan en een Vlaamse leeuw genomen....   In Dinant afscheid genomen van Paul uit Schelle, die een overnachting verderop had geboekt, en ons vervolgens aangemeld bij de abdij. Na een frisse douche even in Dinant rondgelopen, om tegen 6u30 terug te zijn voor de vespers, gevolgd