Camino van Paul en Wim

 Om half zeven beginnen stappen. Na een 2-tal uurtjes, in Moratinos, ontbijten we, juist naast een 'bodega' : meer dan 500 jaar oude bewaarplaats voor voedsel en wijn. Bovenop de bodega heb je weer een prachtig zicht op de streek.. Na het ontbijt gaan we verder tot in Sahagun. Daar krijgen we al een halve compostella 😀, na 2000 km stappen.  Voor de volledige moeten we nog een 350km verder stappen. We vervolgen onze weg en rond half een hebben we 27km gestapt en eten we een broodje. We besluiten naar een volgende halte door te stappen.  Laatste dag van juni, we hebben 830km afgelegd sinds we op 1 juni in Sorges vertrokken zijn, de tijd vliegt voorbij. Aangekomen in El burgo Ranero gaan we de eerste herberg binnen, maar blijkt een hotel te zijn. De eigenaar is zo lief om ons hierop attent te maken en ons door te sturen naar de gemeentelijke herberg aan de overkant. Daar hebben we slapen en douches voor een donativo 😀. Eten gaan we doen in het hotel, dagmenu incl wijn voor 12 eu

 Gisteren nog vergeten vermelden : we slapen met ons beidjes in een zaal waar een 10-tal stapelbedden staan.  Als we gaan slapen laten we de deur vierkant open staan, ramen open,... Vermoed dat het daar mee te maken heeft, maar het is voor het eerst in enkele dagen dat ik van 22u tot 6u30 doorslaap zonder 's nachts een uur wakker te liggen.   Deed deugd 😀   6u30 : we zijn dus vrij laat om te starten, we weten dat er na 6 km een dorpje is waar we hopen te ontbijten, daarna 16 km zonder iets... Ik vertrek met trui, onze pa meteen zonder. Zoals gehoopt kunnen we rond 8u een koffietje met croissant scoren in Carrion de los Condos. Het smaakt zo goed en we zitten er zo goed dat ik een 2e koffie neem. Mijn trui verdwijnt in de rugzak. Na het ontbijt doorkruisen we het dorpje, hier is wel wat te zien.. En daarna de 16km zonder iets...  man, man, man..   Volledig plat, links en rechts korenvelden zover het oog reikt, in de verte enkele bergtoppen, een kaarsrecht wandelpad, af en toe ander

 Rond 6u30 vertrokken, met trui maar er wordt wel warm weer voorspeld. De weg vandaag loopt vooral naast een rijbaan, gelukken is er voor de pelgrims een apart pad ernaast. We komen aan het canal de castillia : Dat volgen we tot Fromista, waar we bij het binnenkomen een ontbijtje vinden. We gaan door Fromista en vervolgen onze weg, opnieuw naast de rijbaan. De uitzichten links en rechts zijn even mooi, je moet gewoon even het asfalt vergeten. Rond 13u eten we een broodje in Villamantero de Campos en beslissen dan om nog een 5km verder te gaan. Terwijl we eten komen Juliette (de dame uit Rijsel) en Felix (een Zwitserse pelgrim) er even bijzitten.  Zij gaan nog 10km verder. Ondertussen is de zon volop van de partij, we voelen het opwarmen. Bij aankomst in Villalcazar vinden we een herberg, jammer genoeg kunnen we er niet eten. De eigenaar verwijst ons naar een restaurantje in het dorp. Als we daar iets gaan drinken vernemen we dat ze zo meteen gaan sluiten. Lijkt niet veel meer in het do

 Deze morgen in de ontbijtzaal (met ons tweetjes), er was een koffiemachine en koffie, maar geen filterzakjes 😞. Gelukkig had ik nog wat nespressozakjes vanuit Frankrijk over en met een waterkoker had ik voldoende. 2e verrassing: er was zowaar salami in de koelkast, geen confituur dus 😀 Het is vrij fris en er staat veel wind, we vertrekken dus met trui. We trekken verder door de Meseta. "Sin Meseta no hay Camino" but i love it !! (Sorry dat ik herhaling val, ga dat de komende dagen nog doen). Na een 10-tal km zien we een herberg waar we nog even koffietje kunnen drinken. Binnen, want buiten is er teveel wind. Één van de meisjes die gisteren karaoke aan het doen waren zit daar. Ze blijkt van Namibië te komen, hoort dat we Nederlands praten en spreekt ons aan in het Zuid-Afrikaans. Zo verstaan we elkaar 😀.  Als we vertrekken wenst ze ons "Mooi Pad". Even later dalen we af in een dal naar Hontanas. De wind verdwijnt en we kunnen onze trui uitdoen.. Hontanas is een m

 Voorspellingen voor vandaag : 16°.  En inderdaad, als we naar de ontbijtzaal gaan merken we al dat we met de trui zullen moeten vertrekken. Geen probleem, maar we zijn dat al een paar weken niet meer gewoon.. Vandaag passeren we Burgos, na een 15-tal km's. Die km's gaan rond het vliegveld van Burgos, nadien een ellenlange invalsweg met bedrijven langs beide kanten van de weg. Gelukkig is het zondag en is er geen verkeer, maar zelfs dan nog is het niet leuk wandelen.  Voordeel is wel dat het zo goed opschiet qua afstand, rond 9u30 staan we aan de kathedraal in Burgos.  Mooie kathedraal maar ligt een beetje ingesloten, niet zo impressionnant als die van Reims of Vezelay, om maar iets te noemen. Zondagmorgen, de stad zelf is nog niet wakker, enkel poetsploegen die de resten van gisteravond aan het opruimen zijn. We vinden gelukkig nog een barretje juist voor het verlaten van Burgos voor een koffietje en een broodje. Het vertrek uit Burgos is gelukkig wat mooier, hoewel we nog ett

 Oei, ons overslapen deze ochtend 😀  We beginnen om 6u20 in te pakken om daarna het ontbijt te nemen.  We vertrekken dan ook pas om 7u10.  Er vallen een paar druppels, volgens de eigenaar van het hotel 'un poco...'.  We vertrekken dus zonder cape. We wisten dat we met een klimmetje naar de 'Montes de Oca' moesten beginnen, dus we waren gewaarschuwd. We beginnen dus te stijgen, zoals we ondertussen weten worden we boven beloond met een schitterend uitzicht. Eens boven lopen we door een naaldbos, brede zandweg.  We zullen de komende 20km boven blijven.    Het begint harder te regenen en we besluiten onze cape maar aan te doen.  Na een uurtje kunnen we hem al terug uitdoen. Ik hoor muziek in de verte... blijkt er een stalletje te zijn met koffie, fruit,... muziek uit de wagen. De uitbater verzekerd me dat hij de beste koffie van de Camino heeft... 😉 wat overdreven maar het smaakt wel.  De uitbater is een olijke man die een dansje plaatst, verschillende pelgrims houden hi

 In de 'grote' herberg waar we liggen zijn er geen stekkers aan de bedden. Als ik wakker wordt ga ik dan ook meteen m'n gsm in de keuken opladen zodat ik wat batterij heb om te vertrekken. Als we rond 6u beginnen inpakken slapen er nog een aantal pelgrims op onze zaal, ik probeer dus stil te zijn bij het inpakken. Gevolg is dat ik alles met moeite in m'n rugzak krijg, maar we kunnen vertrekken. Het is meteen duidelijk dat Santo Domingo een halte is die in veel boekjes staat : bij het verlaten van het dorp zien we tientallen pelgrims, al dan niet in groepjes, voor en achter ons lopen, hoewel het nog maar 6u15 is.   We vertrekken zoals we zijn toegekomen: zand/kiezelweg tussen de korenvelden. Ook in de verte zien we pelgrims lopen. Jammer genoeg gaat de weg waar we over lopen even later parallel lopen met de snelweg, dat zal een constante blijven vandaag.   De uitzichten zijn nog steeds schitterend, het geluid van de snelweg is dat minder. Naar gewoonte stoppen we rond 8u

 Aaahhh... ik ga m'n tekstje van gisteren een beetje moeten tegenspreken..... maar beginnen bij het begin. Deze morgen konden we pas ontbijt nemen om 6u30 in een albuerge wat verder, we konden dus uitslapen 😀 Soit, na het ontbijt vertrokken met de bedoeling na 28km een slaapplaats te vinden. Het gaat echter zo goed (m'n vader is een echte borms), dat we uiteindelijk 34 km zullen doen.   Het weer, een aangename 23° en bewolkte, helpen zeker mee. Maar..   ook de omgeving helpt. Gaat moeilijk worden om later een top 10 te maken van de mooiste etappes 😞.. Sorry, maar ik ga lyrisch worden: na een klimmetje van enkele km's door de korenvelden komen we op de top, er vallen wat regendruppels en er staat veel wind (het weer is duidelijk aan het veranderen). Op de top zien we Santo Domingo de la Calzada liggen in de vallei. Links en rechts zien we regenbuien, het dorp ligt in de zon.   Korenvelden km's ver in de vallei.. Een beeld dat op m'n netvlies gebrand blijft, tranen

 Het begint een gewoonte te worden : om 6u30 zijn we aan het stappen. Plan is om na 10km in Logrono een ontbijt te nemen.  We doen de laatste km's door Navarra en trekken de La Rioja regio binnen. Logrono is hiervan de hoofdstad, een stad met >15000 inwoners. We merken het al als we stad naderen, enkele km's langs een industriegebied. Als we de stad zelf binnenkomen worden we meteen overvallen door de drukte  hoewel het nog maar 8u is. We vervolgen onze weg door de stad en passeren de kathedraal. Even later vinden we een barretje voor een ontbijt. Bij het verlaten van Logrono, wat langs een mooi pad door een park is , komen we terecht in een stoet kinderen. Weg rust van de camino 😞. Een van de begeleidsters verteld me dat dit van één of ander instituut is en dat de groep een 2-tal km van de camino doet.  Maar die 2 km zijn er wel wat meer en we besluiten even te pauzeren om hen foor te laten gaan. Terwijl we zitten te pauzeren komt er van de andere kant een groepje kleuters

 Deze morgen om 6u20 vertrokken. We weten wel de route, maar nog niet waar we gaan slapen. We vertrekken gewoon en zien wel waar we uitkomen. Paul heeft het slechte nieuws gekregen dat Laure in Pamplona bestolen is geweest : GSM, portefeuille met paspoort,... alles weg.  Haar camino stopt dus daar, dat moet pas moeilijk zijn...  ik vraag nog aan Paul haar mailadres zodat ik toch nog wat foto's kan doorsturen. Niet veel, maat meer kan ik niet doen.  Hoop dat ze goed thuis geraakt. Onze wandeling vandaag door het Navarreense landschap is schitterend.  De gele korenvelden, afgewisseld met de wijngaarden en olijfboomgaarden, in de verte de bergtoppen (geen idee welke het zijn), het oorverdovende geluid van de krekels terwijl we wandelen, .. ik wordt er nog stiller van dan normaal. Hier wil ik zeker nog is terugkomen. We zien onderweg wel verschillende verbrande bossen en ruiken nog de verbrande geur. Ondertussen vernemen we dat de regionale politie alle pelgrims tegenhoudt in Pamplona,

 Pffff beetje baaldag vandaag ....  Bij het opstaan informeer ik al is of we mogen wandelen... Negatief antwoord dus besluiten we om de bus naar Puenta la Reina te nemen, we wisten gisteren al dat dit kon gebeuren, dus geen probleem. Op weg naar de bushalte informeer ik nog is bij de politie en vertellen dat je door kan....  joepie, we vertrekken dus te voet... Na 5 km echter wordt ons terug gezegd dat we niet doormogen, 2 Amerikaanse dames die op dezelfde plaats strandden vragen of we mee een taxi delen, lijkt ons handiger dan eerst terug naar Pamplona te stappen om daar dan de bus te nemen. De 2 dames hadden een reservatie in Puenta La Reina, maar er wordt hen gezegd dat alles daar dicht is door de bosbranden.  Dus nemen we de taxi naar Estella, een halte verder op onze route.   In de taxi voel ik al dat ik het er moeilijk mee heb om 2 etappes over te slagen. We zien en ruiken de verbrande grond langs de kant van de weg, horen dat de brandweer op verschillende plaatsen nog aan het bl

 Te weinig geslapen vannacht, veel te warm op het kamertje dat we met 6 delen.  Rond 4u30 ben ik al wakker, even later ga ik me buiten even op een bankje zetten. Ik zie de Franse juffrouw die we gisteren hielpen om 5u vertrekken, wss wil ze zeker voor de hitte in Pamplona zijn.  Als ik terug naar de kamer ga zie ik dat de 3 andere kamergenoten ook vertrekken, wij doen hetzelfde en beginnen om 6u aan onze dagetappe.   We hopen onderweg een ontbijtje te kunnen scoren maar dat zal pas rond 10u lukken, juist voor we Pamplona binnengaan. We nemen een koffietje en broodje of tortilla en zetten ons op het terrasje.  Duidelijk dat dit het eerste barretje is dat je tegenkomt, zowat alle pelgrims houden hier halt. Greta komt erbij zitten en even later ook Paul. Wij besluiten om verder te gaan. De wandeling zelf gaat over mooie wegen, enkel de laatse 4 km's zijn langs de invalsweg naar de stad. We hadden gisteren al een waarschuwing gekregen en die wordt nog is herhaald : door de hevige bosbr

 Deze morgen naar gewoonte wakker rond half zes.   Niet volgens gewoonte : mijn vader is ook wakker om 6u en maakt zich klaar om te vertrekken.    Alleen : we hebben pas ontbijt om 7u.   Even overleggen en we beslissen om het ontbijt te laten voor wat het is en we vertrekken.  Wel perfect omdat er tot 40° is voorspeld.  Na een uurtje stappen komen we een barretje tegen dat ontbijt geeft. We stoppen en kunnen ontbijten op het terras.  Terwijl we zitten te eten zien we dat meer pelgrims hetzelfde idee als ons hadden. Velen passeren, andere stooppen zoals wij.  Soit, ze wouden ook niet wachten tot 7u en al vertrekken.  De ochtendstond heeft goud in de mond, of in dit geval : vertrekken voor de zon schijnt is een surplus. We passeren de iconische wegwijzer die aangeeft dat SdC 790 km's is  ons boekje zegt : nog 750 km's.  Maakt niet uit, wat zijn nu 40 km's meer of minder.  We zien wel´´ Uiteindelijk arriveren we in Zubirri kort na de middag, op plaatsen zonder schaduw voelen w

 Deze nacht vertrok Laure al om 3u. Ze wou een plaatsje zoeken om de zonsopgang te zien. Wij nemen ontbijt om 6u en vertrekken 20 minuutjes later, voor onze etappe over de Pyreneeën. Mijn vader was wat zenuwachtig, maar ik had er alle vertrouwen in. Vermits we al op zekere hoogte zaten en zo vroeg konden vertrekken zagen we de zon opkomen achter de bergen rondom ons.  Vind het gevaarlijk om zo te stellen, maar qua natuur, omgeving, het gevoel waarmee je wandelt, .. is dit één van de mooiste etappes die je kan doen. Na een uurtje klimmen zien we Laure aan de kant liggen, ze heeft dus haar plekje gevonden. Wij gaan verder en komen al snel aan het steilste stuk, maar mijn vertrouwen bleek terecht, we gaan erover alsof het niets is.  Ik zeg wel alsof, want sommige stukken vergen toch wel wat inspanning.   We zien Paul ook nog langs de kant zitten, onderweg kruisen we verschillende malen een koppel dat met ons ontbeten had. Groot verschil met de vorige dagen : we zijn niet meer alleen op we