Dag 87 : Santiago de Compostella- Alto da Pena

 Yep, we stoppen nog niet.  We vertrekken op weg naar Fisterra, 'het einde van de wereld'. 

Maar eerst toch nog een fotootje van deze nacht, kan het niet laten :


Soit, een 90 km's scheiden ons nog van een verfrissende duik in de oceaan. Dat zal deugd doen.

We vertrekken naar gewoonte vroeg, passeren de kathedraal nog is en verlaten SdC..


We zijn uiteraard te vroeg om in de stad al iets te vinden voor ontbijt.

Rond half negen komen we toch iets tegen en drink ik mijn koffietjes.  

We gaan verder tot de beschreven eindhalte (Negreira) mazr zijn daar rond 13u.  We besluiten om iets te eten en tot de volgende slaapplaats te gaan, 8km verder.   

Oef! Dat waren 8 zware km's : weet niet of jullie het weerbericht voor Spanje volgen, waarom zouden jullie.. maar ik kan bevestigen dat de voorspelde 38° vlot gehaald worden in de namiddag.  

Denk dat ik m'n drinbussen wel 4x gevuld heb, en ook leeggedronken.  Die 7 à 8 liter water wring ik onderweg uit m'n t-shirt- geen winst qua kilo's dus 😞

In Alto da Pena, waar we willen slapen, horen we meteen bij de eerste herberg die we tegenkomen, volledig leeggelopen.  Gelukkig is daar plaats en hebben we ook nog avondeten.

Tijdens het avondeten zitten we samen met een dame uit Luik en een Franse mijnheer die ze ontmoet heeft onderweg.  Kan ik nog is frans spreken, waar ik de voorbije maanden zo van genoten heb.

Na het eten zitten we nog even op het terras, het begint te onweren.. als het te hard begint te regenen kruipen we in ons bed. Plan is om de komende 2 dagen telkens een 30-tal km te stappen om zaterdagavond in Fisterra aan te komen..  zien of het lukt. (Wordt tijd dat hrt gedaan is want nu begin ik al cliffhangers te schrijven ..)

Tot de volgende 

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Dag 90-91 : Fisterra - Willebroek

 Een post van 2 dagen, vandaar gisteren niets gepost : de terugreis... Plan : vliegtuig naar Brussel, trein naar Mechelen en dan te voet naar huis om aan te komen zoals we vertrokken zijn, in de tuin van m'n ouders. Het verhaal van de eerste dag : Wat een vreemde dag : we moeten niet beginnen stappen, de reis zit erop, enkel nog terugkeren naar onze geliefden. We zorgen er dan ook voor dat we niet om 6u klaarstaan, maar om half acht verlaten we toch de herberg al. We nemen een langer ontbijt en slenteren vervolgens wat door het stadje. Gelukkig (:-)) kunnen we onze rugzak nergens achterlaten dus hebben we toch een beetje een vertrouwd gevoel.. Tegen half elf gaat het infokantoor open zodat we ook onze laatste Compostella kunnen ophalen.  Nadien gaan we naar de oceaan  maar moet toegeven dat ik enkel pootjebaden heb gedaan. Water wat koud en beetje bang dat m'n broek nat in de rugzak zou moeten. Maar we genieten er toch even van, plat op de rug in het zand even uitrusten. Nadien
Meer lezen

Dag 84 : Ligonde - Ribadiso

 5u wakker, nog wat vroeg om te vertrekken. Dus nog maar is omgedraaid, wel warm in de kamer (onze 2 kamergenoten hadden het raam gesloten).  Dan toch maar naar gewoonte om half zeven vertrokken.  We merken dat we de eindbestemming in zicht hebben, we moeten niet wachten tot een dorpje voor een ontbijt, we komen voldoende barretjes tegen zodat we snel een koffie en een tortilla kunnen verorberen. Naast de verschillende barretjes is het ook duidelijk dat Galicie leeft van de Camino, we wandelen over mooi aangelegde wandelpaden die ons door velden en bossen naar Palas de Rei voeren. In de kerk daar krijgen we nog een stempel, met die van de albergue vanavond hebben we dan toch al de vereiste 2 stempels per dag. Niet dat dit een probleem is, in elke barretje, stalletje, kerkje,.. dat we tegenkomen ligt de stempel klaar. Ik heb ondertussen 2 credentials : eentje met alle stempels van thuis (een boekje van het Compostella genootschap), en een accordeon foldertje vanaf SJPP, dat kan ik mss i
Meer lezen

Dag 89 : Logroso - Fisterra

 Einde van de wereld !  We zijn er geraakt, voor mij een droom van 15 jaar die uitkomt.   Terwijl ik dit schrijf zitten we te kijken nazr de zon die zachtjes in de oceaan verdwijnt. Mooi einde van ons avontuur! Deze ochtend ontbijtje genomen in de herberg en rond 7u vertrokken.   We zien wolken hangen tussen de bergen, temperatuur is perfect.   Ik besef dat dit onze laatste stapdag is...  nu al een vreemd gevoel, zal morgen nog vreemder aanvoelen. Normaal gezien kunnen we halverwege Fisterra al zien liggen, maar de mist/wolken maken dat we niets zien.. Jammer. We dalen door eucalyptusbomen langs mooi aangelegde paden.  We hebben al een paar keer de laatste dagen de opmerking gemaakt dat Galicie leeft voor en van de Camino.  Dat is wel duidelijk. Wss ook wel van moeten, de dorpjes die we doorkruisen zijn mooi, maar hoe en van wat je hier moet leven.. Na een serieuze afdaling komen we uiteindelijk bij een baai terecht en zien we de zee voor het eerst.   Mijn volgend zeebezoekje zal hopel
Meer lezen